Lakh Khushian Patshahian

~Sri Guru Granth Sahib Ji (Page 44 http://goo.gl/p9oSU )~


Siree Raag, Fifth Mehl:

All things are received if the One is obtained.
The precious gift of this human life becomes fruitful when one chants the True Word of the Shabad.
One who has such destiny written on his forehead enters the Mansion of the Lord's Presence, through the Guru. ||1||
O my mind, focus your consciousness on the One.
Without the One, all entanglements are worthless; emotional attachment to Maya is totally false. ||1||Pause||
Hundreds of thousands of princely pleasures are enjoyed, if the True Guru bestows His Glance of Grace.
If He bestows the Name of the Lord, for even a moment, my mind and body are cooled and soothed.
Those who have such pre-ordained destiny hold tight to the Feet of the True Guru. ||2||
Fruitful is that moment, and fruitful is that time, when one is in love with the True Lord.
Suffering and sorrow do not touch those who have the Support of the Name of the Lord.
Grasping him by the arm, the Guru lifts them up and out, and carries them across to the other side. ||3||
Embellished and immaculate is that place where the Saints gather together.
He alone finds shelter, who has met the Perfect Guru.
Nanak builds his house upon that site where there is no death, no birth, and no old age. ||4||6||76||


Sirīrāg mėhlā 5.

Sabẖe thok parāpaṯe je āvai ik hath.
Janam paḏārath safal hai je sacẖā sabaḏ kath.
Gur ṯe mahal parāpaṯe jis likẖi▫ā hovai math. ||1||
Mere man ekas si▫o cẖiṯ lā▫e.
Ėkas bin sabẖ ḏẖanḏẖ hai sabẖ mithi▫ā moh mā▫e. ||1|| rahā▫o.
Lakẖ kẖusī▫ā pāṯisāhī▫ā je saṯgur naḏar kare▫i.
Nimakẖ ek har nām ḏe▫e merā man ṯan sīṯal ho▫e.
Jis ka▫o pūrab likẖi▫ā ṯin saṯgur cẖaran gahe. ||2||
Safal mūraṯ saflā gẖaṛī jiṯ sacẖe nāl pi▫ār.
Ḏūkẖ sanṯāp na lag▫ī jis har kā nām aḏẖār.
Bāh pakaṛ gur kādẖi▫ā so▫ī uṯri▫ā pār. ||3||
Thān suhāvā paviṯ hai jithai sanṯ sabẖā.
Dẖo▫ī ṯis hī no milai jin pūrā gurū labẖā.
Nānak baḏẖā gẖar ṯahāʼn jithai miraṯ na janam jarā. ||4||6||76||


सिरीरागु महला ५ ॥

सभे थोक परापते जे आवै इकु हथि ॥
जनमु पदारथु सफलु है जे सचा सबदु कथि ॥
गुर ते महलु परापते जिसु लिखिआ होवै मथि ॥१॥
एकस बिनु सभ धंधु है सभ मिथिआ मोहु माइ ॥१॥ रहाउ ॥
लख खुसीआ पातिसाहीआ जे सतिगुरु नदरि करेइ ॥
निमख एक हरि नामु देइ मेरा मनु तनु सीतलु होइ ॥
जिस कउ पूरबि लिखिआ तिनि सतिगुर चरन गहे ॥२॥
सफल मूरतु सफला घड़ी जितु सचे नालि पिआरु ॥
दूखु संतापु न लगई जिसु हरि का नामु अधारु ॥
बाह पकड़ि गुरि काढिआ सोई उतरिआ पारि ॥३॥
थानु सुहावा पवितु है जिथै संत सभा ॥
ढोई तिस ही नो मिलै जिनि पूरा गुरू लभा ॥
नानक बधा घरु तहां जिथै मिरतु न जनमु जरा ॥४॥६॥७६॥


ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥

ਸਭੇ ਥੋਕ ਪਰਾਪਤੇ ਜੇ ਆਵੈ ਇਕੁ ਹਥਿ ॥
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਕਥਿ ॥
ਗੁਰ ਤੇ ਮਹਲੁ ਪਰਾਪਤੇ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਮਥਿ ॥੧॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਏਕਸ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥ मेरे मन एकस सिउ चितु लाइ ॥
ਏਕਸ ਬਿਨੁ ਸਭ ਧੰਧੁ ਹੈ ਸਭ ਮਿਥਿਆ ਮੋਹੁ ਮਾਇ ॥੧॥
ਰਹਾਉ ॥
ਲਖ ਖੁਸੀਆ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
ਨਿਮਖ ਏਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥
ਜਿਸ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਨ ਗਹੇ ॥੨॥
ਸਫਲ ਮੂਰਤੁ ਸਫਲਾ ਘੜੀ ਜਿਤੁ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
ਦੂਖੁ ਸੰਤਾਪੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਗੁਰਿ ਕਾਢਿਆ ਸੋਈ ਉਤਰਿਆ ਪਾਰਿ ॥੩॥
ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਸੰਤ ਸਭਾ ॥
ਢੋਈ ਤਿਸ ਹੀ ਨੋ ਮਿਲੈ ਜਿਨਿ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਲਭਾ ॥
ਨਾਨਕ ਬਧਾ ਘਰੁ ਤਹਾਂ ਜਿਥੈ ਮਿਰਤੁ ਨ ਜਨਮੁ ਜਰਾ ॥੪॥੬॥੭੬॥