Aval alah nūr upā▫i▫ā kuḏraṯ ke sabẖ banḏe...

First, Allah created the Light;
then, by His Creative Power, He made all mortal beings.
From the One Light, the entire universe welled up.
So who is good, and who is bad? ||1||
O people, O Siblings of Destiny, do not wander deluded by doubt.
The Creation is in the Creator, and the Creator is in the Creation, totally pervading and permeating all places. ||1||Pause||
The clay is the same, but the Fashioner has fashioned it in various ways.
There is nothing wrong with the pot of clay - there is nothing wrong with the Potter. ||2||
The One True Lord abides in all; by His making, everything is made.
Whoever realizes the Hukam of His Command, knows the One Lord. He alone is said to be the Lord's slave. ||3||
The Lord Allah is Unseen; He cannot be seen. The Guru has blessed me with this sweet molasses.
Says Kabeer, my anxiety and fear have been taken away; I see the Immaculate Lord pervading everywhere. ||4||3||

अवलि अलह नूरु उपाइआ कुदरति के सभ बंदे ॥
एक नूर ते सभु जगु उपजिआ कउन भले को मंदे ॥१॥
लोगा भरमि न भूलहु भाई ॥
खालिकु खलक खलक महि खालिकु पूरि रहिओ स्रब ठांई ॥१॥ रहाउ ॥
माटी एक अनेक भांति करि साजी साजनहारै ॥
ना कछु पोच माटी के भांडे ना कछु पोच कु्मभारै ॥२॥
सभ महि सचा एको सोई तिस का कीआ सभु कछु होई ॥
हुकमु पछानै सु एको जानै बंदा कहीऐ सोई ॥३॥
अलहु अलखु न जाई लखिआ गुरि गुड़ु दीना मीठा ॥
कहि कबीर मेरी संका नासी सरब निरंजनु डीठा ॥४॥३॥

Aval alah nūr upā▫i▫ā kuḏraṯ ke sabẖ banḏe.
Ėk nūr ṯe sabẖ jag upji▫ā ka▫un bẖale ko manḏe. ||1||
Logā bẖaram na bẖūlahu bẖā▫ī.
Kẖālik kẖalak kẖalak mėh kẖālik pūr rahi▫o sarab ṯẖāʼn▫ī. ||1|| rahā▫o.
Mātī ek anek bẖāʼnṯ kar sājī sājanhārai.
Nā kacẖẖ pocẖ mātī ke bẖāʼnde nā kacẖẖ pocẖ kumbẖārai. ||2||
Sabẖ mėh sacẖā eko so▫ī ṯis kā kī▫ā sabẖ kacẖẖ ho▫ī.
Hukam pacẖẖānai so eko jānai banḏā kahī▫ai so▫ī. ||3||
Alhu alakẖ na jā▫ī lakẖi▫ā gur guṛ ḏīnā mīṯẖā.
Kahi Kabīr merī sankā nāsī sarab niranjan dīṯẖā. ||4||3||

ਅਵਲਿ ਅਲਹ ਨੂਰੁ ਉਪਾਇਆ ਕੁਦਰਤਿ ਕੇ ਸਭ ਬੰਦੇ ॥
ਏਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਭੁ ਜਗੁ ਉਪਜਿਆ ਕਉਨ ਭਲੇ ਕੋ ਮੰਦੇ ॥੧॥
ਲੋਗਾ ਭਰਮਿ ਨ ਭੂਲਹੁ ਭਾਈ ॥
ਖਾਲਿਕੁ ਖਲਕ ਖਲਕ ਮਹਿ ਖਾਲਿਕੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸ੍ਰਬ ਠਾਂਈ ॥੧॥
ਰਹਾਉ ॥
ਮਾਟੀ ਏਕ ਅਨੇਕ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਸਾਜੀ ਸਾਜਨਹਾਰੈ ॥
ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਮਾਟੀ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਕੁੰਭਾਰੈ ॥੨॥
ਸਭ ਮਹਿ ਸਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕਛੁ ਹੋਈ ॥
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਨੈ ਬੰਦਾ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੩॥
ਅਲਹੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਿ ਗੁੜੁ ਦੀਨਾ ਮੀਠਾ ॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਸੰਕਾ ਨਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਰੰਜਨੁ ਡੀਠਾ ॥੪॥੩॥

~This Shabad is composed by Bhagat Kabeer Ji in Raag Prabhaatee and it is on Page 1349 - 1350 of Sri Guru Granth Sahib Ji~